بررسی عوامل تنش‌زا برای والدین نوزادان نارس بستری در بخش مراقبت‌های ویژه نوزادان بیمارستان افضلی پور کرمان

مقدمه: تولد نوزاد یک اتفاق خوشایند است، اما تولد زودرس و متعاقب آن بستری شدن در بخش مراقبت­های ویژه برای والدین بسیار استرس­آور است. از این رو شناسایی منابع استرس والدین و اتخاذ راهکارهایی جهت کاهش آن ضروری به نظر می­رسد. مطالعه حاضر به منظور تعیین منابع استرس والدین نوزادان نارس در بخش مراقبت­های ویژه نوزادان بیمارستان افضلی پور شهر کرمان انجام شد. روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی بوده و 154 نفر از والدین نوزادان نارس که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، پرسشنامه سنجش استرس والدین را تکمیل نمودند. داده­ها با استفاده از نرم افزار  SPSSنسخه 19 و آمار توصیفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتا‌یج: نتایج مطالعه نشان داد والدین استرس متوسطی (69/0±61/2) را تجربه نمودند. از استرسورهای محیطی صدای ناگهانی زنگ مانیتور، از استرسورهای مربوط به تغییر نقش، ناامیدی در حمایت نوزاد در مقابل درد و اقدامات دردناک و از استرسورهای ظاهر و رفتار نوزاد مشاهده نوزاد در حال درد کشیدن، بیشترین استرسورهای والدین بودند. از طرفی والدین براساس برخی ویژگی های فردی از جمله نسبت با نوزاد، سابقه قبلی بستری و نحوه اقامت در بخش، استرس متفاوتی را تجربه نمودند. بحث و نتیجه‌گیری: از آنجا که والـدین پس از تـولد نوزاد نـارس و بستری شدن او در بـخش نوزادان اسـترس را  تجـربه می­نمایند، لازم است کادر درمانی علاوه بر ارائه مراقبت به نوزادان به والدین نیز به عنوان مددجو توجه کنند تا از ایجاد استرس در آن­ها و عواقبی که بر نوزاد و خانواده دارد پیشگیری نمایند.